Artystka, poetka, malarka…
Spójrz o Jezu z Drzewa Krzyża
Bo się koniec świata zbliża
Ziemia trzęsie się od wieków
Przez zbrodniarza nie człowieka
I co dalej debatują
A złoczyńcę tolerują
Wszyscy mówią o miłości
A tu brak zwykłej litości
Co my biedni pomożemy
Gdy w wiecznym strachu żyjemy
Tylko Matka, Dobry Boże,
Z Jasnej Góry nam pomoże
Ona schroni nas w ramionach
Bo Ty Chryste za nas konasz
I sama zwycięży wroga
Bo jest przecież Matką Boga
Radosnych Świąt z Bożą Dzieciną,
wszelakiego dobra i błogosławieństwa w nowym roku
z całego serca życzę
mojej rodzinie, przyjaciołom, znajomym i wszystkim Polakom na całym świecie,
służbie medycznej, wolontariuszom, Wojsku Polskiemu na wszystkich krańcach Polski broniącemu naszej Kochanej Ojczyzny oraz Straży Granicznej i Policji.
Aby Nowy Rok przyniósł pokój na całym świecie
i zakończyła się groza śmiercionośnej choroby
Krystyna Aleksander
Dziedzictwo Świętej Kingi – Krościenko nad Dunajcem
Boże Narodzenie 2021
Zesłał Bóg Kingę w czasie wielkich przemian,
By zawsze i wiernie Polsce służyła.
Gdy w krwi tonęła ukochana ziemia,
Na złe i dobre losy z nią złączyła.
W kartach historii wytyczyć możemy:
Prócz wiana życie dla polskiego ludu
Oddała całkiem, o czym wszyscy wiemy.
Ileż uzdrowień dokonała cudów?
Z Jej twarzy spływa cnota i miłość,
A z rąk łaskawych, które unosi,
Czerpiemy rady na życia zawiłość,
Nim nas z ziemi do nieba podnosi.
To Jej psalmy nucą rozmodlone fale
I chmury, co je halny przegania wiatr
Na skale wyłomy wyniosłe, spiętrzone,
Od majestatycznych, ośnieżonych Tatr.
Przez skromność świętości uczyć się należy
Od córki Beli, węgierskiej księżniczki.
A jakąż to miarą ubóstwo wymierzyć
W klasztornej celi sądeckiej dziedziczki?
Dzięki Ci, Kingo, że w moich marzeniach,
W dłoniach złożonych dawno Cię ukryłam,
Gdy niby gady pełzają zwątpienia –
Krzykiem mej duszy Ciebie przyzywam.
Jak mam dziękować, że mi pozwoliłaś
Na najpiękniejszym Twoim skrawku ziemi,
Tu się urodzić, bym oczy cieszyła,
Serce góralskie złożyć u stóp Pienin.
Przed wiekami, blisko rynku
Tuż nad skarpą, obok rzeki
Pod wezwaniem Wszystkich Świętych
Powstał kościół i trwa wieki.
Jest z kamienia łupanego
Prosty, skromny, a spoiny
Wykonano tylko z gliny
Dla kościółka gotyckiego.
Płaski sufit był z tarcicy
Okna, odrzwia bardzo skromne
Ta świątynia dla potomnych
Jest najstarsza w okolicy.
Nie Kazimierz, lecz klaryski
Radość Kindze sprawić chciały
Z trudem go pobudowały
Gdyż Krościenko Kindze bliskie.
Polichromia zdobi ściany
Freski o sporych rozmiarach
Na pierwszym święta Barbara
Drugi to – ukrzyżowanie.
Na Golgocie Chrystusowy
Krzyż, na którym grzechów brzemię
Niósł, by zbawić ludzkie plemię
To dar Króla – Olbrachtowy.
Wielkim też dla nas prezentem
Jest chrzcielnica Olbrachtowa
Król Kazimierz ją darował
Wraz z należnym dokumentem.
To nasz kościół ukochany
Każdy ma w nim miejsce swoje
Tu zostawia niepokoje
U stóp różańcowej Mamy.
Nad Przełomem słońce wstało
Zbawcy Świata się kłaniało
Chór skowronków aż pod niebem
Sławi Pana swoim śpiewem.
Z dala słychać skrzypek granie
Z barwnym tłumem rozśpiewanym
Grają nasi Krościeńczanie
Zawsze wierni Tobie, Panie
Łąki kwieciem obsypały
Bazie, palmy układały
Bo na ziemię, pełen chwały
Zejdzie Chrystus Zmartwychwstały!
***
Błogosławionych Świąt z Chrystusem Zmartwychwstałym,
zdrowia, wszelkiej pomyślności Przyjaciołom i wszystkim ludziom
z całego serca życzy
Krystyna Aleksander
Ludźmierska Pani, Matko wszystkich ludzi
Od wieków gazdujesz w najstarszej parafii.
Krnąbrnych i grzesznych sumienia budzisz
I wszystkich do Boga sprowadzisz.
Miej Matki cierpliwość i słuch przywróć głuchym
Pomóż upadłym z grzechu się podźwignąć
To mocna wiara doda nam otuchy
Poplątane sprawy pomoże rozstrzygnąć.
Prosisz, abyśmy różaniec w swych dłoniach
Trzymali, nie tylko, gdy krzyż dźwigać trzeba
Bo on będzie świadkiem przy furcie do nieba
Kiedy nie zdołamy zła w sobie pokonać.
Rozpalaj w nas serca Podhala Królowo
Ażeby polskość w nich nie zamierała.
Niech wiara pradziadów, tak twarda jak skała
Zostanie nam w sercach, niczym Boże słowo.
O Władco Świata
O Władco Świata, Dziecino Maleńka !
Unieś wysoko swą małą rączynę
Szczodrze obdarzaj Kingi dziedzinę
I bliskie Jej sercu nasze Krościenko
Wszelakiego dobra od Bożej Dzieciny
oraz szczęśliwego nowego roku
z całego serca wszystkim życzy
Krystyna Aleksander
Zapraszamy na wystawę malarstwa Krystyny Aleksander
Parafię w Sromowcach Niżnych uposażyła pod koniec XIII w. święta Kinga wdowa po księciu Bolesławie Wstydliwym. Około 1561 r. zniesiono tutejszą parafię a jej obszar włączono do parafii Sromowce Wyżne a przed 1723 r. do parafii w Krościenku. Parafia w Sromowcach Niżnych została reaktywowana przez biskupa tarnowskiego Leona Wałęgę w 1925 r. Obecny kościół zbudowany został przed 1596 r., według miejscowej tradycji był to rok 1513. Pierwotnie był to obiekt zamknięty trójbocznie z wieżą od frontu, być może zbudowaną w XVII w. W 1910 r. został przedłużony a w 1924 r. ponownie rozbudowany o obecne prezbiterium. W 1955 r. dobudowano przybudówkę zakrystyjną a rok później dostawiono nową kruchtę.
Drewniany o konstrukcji zrębowej z wieżą o konstrukcji słupowej, szalowany i kryty gontem. Złożony z nawy i niewyodrębnionego prezbiterium o równej szerokości, zamkniętego trójbocznie. Do prezbiterium od północy przylega zakrystia, zaś do nawy od zachodu dostawiona jest wieża, poprzedzona niewielką kruchtą. Kościół nakryty jest dachem dwuspadowym o wspólnej kalenicy z niewielką wieżyczką na sygnaturce. Wieża o pochyłych ścianach, zwieńczona pozorną izbicą i ostrosłupowym hełmem. Wnętrze nakryte jest stropem płaskim.
Z dawnego bogatego wyposażenia pozostały tylko obrazy św. Katarzyny Aleksandryjskiej i św. Antoniego z XVIII w. oraz barokowa ambona. Pozostałe sprzęty zostały przeniesione do zbudowanego w latach 1983-88 murowanego kościoła. Są to m.in. gotycki tryptyk z końca XIV w., dwa skrzydła zdekompletowanego tryptyku z XV w. oraz drewniana chrzcielnica.
Czarna Madonno, Matko Częstochowska
Przemożna Władczyni na Jasnej Górze.
Płaczesz, gdy krwawi wierna Tobie Polska
I jesteś jej tarczą w wojennej wichurze.
Płakałaś Matko, gdy Lwowskie Orlęta
Ginęły na wojnie – kwiat polskiej młodzieży.
Przechodniu przystań, przeczytaj, pamiętaj
Naszym bohaterom hołd złożyć należy.
Przez całe stulecie chroniłaś pod płaszczem
Koronę Polski i Orła Białego.
Z wdzięcznością, na klęczkach odmawiamy zawsze
Różaniec pokornie do dnia ostatniego.
Zmartwychwstały, dobry Boże
Pokój światu ześlij z nieba
Twoja wszechmoc niech wspomoże
Tych, co pragną kromki chleba.