Poezja Krystyna Aleksander muzyka Aleksandra Dudek
Krystyna Aleksander nominowana w Plebiscycie „O Nagrodę Społeczno-Kulturalnego Towarzystwa „Sądeczanin”
Kapituła Nagrody Społeczno-Kulturalnego Towarzystwa „Sądeczanin” dokonała nominacji kandydatów do tej prestiżowej nagrody. Wśród 19 nominowanych jest Krystyna Aleksander.
Głosowanie potrwa do 1 czerwca 2018, godz. 9.00.
ZASADY GŁOSOWANIA:
Mateńko, Kingo
Spełnij moje życzenia, Mateńko!
To od lat wielu najskrytsze marzenia.
Odległość wielka; Ostrzychom – Krościenko.
Chcę ujrzeć miejsce Twego urodzenia.
Zobaczyć Eger, wyspę Małgorzaty,
I klasztor. w którym Twoja siostra żyła
Piękny Budapeszt, bo Tyś tam przed laty,
Będąc małym dzieckiem, kilka lat spędziła.
Z Góry Gellerta oglądać świat nocą.
Podziwiać miasta cudną panoramę,
Widzieć w Dunaju, jak gwiazdy migocą.
To są widoki niezapomniane!
A potem oczy otrzeć na niebie,
Nowennę jak co dzień, wyszeptać w ciszy
Wśród Świętych, Mateńko, odszukać Ciebie.
Jak modlę się sercem, na pewno mnie słyszysz!
Może to będzie ostatnie spotkanie
W drogich Ci miejscach byłam marzeniami.
Gdzie z najbliższymi przeżyłaś rozstanie
By w nowej ojczyźnie dzielić trudy z nami.
Raz jeszcze gorąco dziękuję, Mateńko,
Za Ziemię Sądecką i nasze Pieniny,
Za pierwszą osadę – kochane Krościenko,
I wszystkie w tych włościach dziedziny.
Godzinki Pienińskie
***
Gdy noc nadchodzi, ranne wstają zorze –
Tobie, Panie, góry, łąki, lasy, morze
Świeci słońce złote i blady księżyc nocą
Potok w górach szumi i gwiazdki migocą.
Kwiaty się kłaniają, kołysze się zboże
I słowik tęskno kwili na chwałę Twą Boże!
Z tomiku
Prowadź nas w jasność”
1994
Moja Tarcza
Święta Kingo, Matko moja!
Na swych włościach w grocie czekasz
Tyś mą tarczą i ostoją
W trudnych chwilach mnie pocieszasz.
Pragnę tym, co w sercu noszę
Uwić wianki z róż czeronych
O Twą pomoc Kingo proszę
Wesprzyj mnie i pokrzywdzonych!
Łzy się cisną, kiedy myśli
przygniatają mnie do ziemi.
Życie własne plany kreśli
Często radość w smutek zmieni.
Tak bym chciała pójść w Pieniny
Twoim śladem dojść do Ciebie.
Spojrzeć w oczy raz jedyny
I w Twe ręce oddać siebie.
Na dnie serca chcę zachować
Prócz najbliższych urok Pienin
Księżnej Kindze podziękować
Za ten cudny skrawek ziemi.
2013
Pamiętam…
Pamiętam, w radiu padło takie zdanie;
„Papież rozdaje skrzydła młodzieży”.
To krzyk Jego serca, to wielkie wyzwanie
Od niego przecież los Polski zależy.
A kto się wsłuchał w naukę Twoją
Kto w sercu zatrzymał pamiętne słowa
One nam będą tarczą i ostoją.
Ten ważny testament musimy zachować.
Święty Janie Pawle prośby Twe spełniamy!
Idziemy przez życie z różańcem w dłoni
W wierze naszych ojców do końca wytrwamy
Bo ona nas zawsze przed klęskami chroni.
W hołdzie Janowi Pawłowi II
To Polska Ziemia Ciebie nam dała
Tyś nam przewodził Biały Pielgrzymie
Polski Królowa płaszczem okrywała
Papieża Polaka, po raz pierwszy w Rzymie.
Bliskie Ci były nasze piękne góry
I szlakiem Kingi z radością chadzałeś
Stamtąd strudzony do naszej mieściny-
Na Kopią Górkę przed nocą wracałeś.
Kochałeś Pieniny, Tatry i Podtatrze
I grotę Kingi często odwiedzałeś.
Te chwile w sercu ukryłeś na zawsze
I do Stolicy Piotrowej zabrałeś.
Ze łzami w oczach często wspominamy
Twoje pielgrzymki do Ziemi Ojczystej.
Teraz swe prośby w Twe ręce składamy
Złóż je pod sercem Mateńki Przeczystej.
Witaj wśród świętych Papieżu Polaku
Witaj wśród świętych Papieżu Polaku
Chlubo Ojczyzny przy Boga tronie
Idący przez życie w maryjnym orszaku
Wśród najwierniejszych Polskiej Koronie.
Jesteś w gronie świętych Biały Pielgrzymie!
Za cuda uzdrowień od wielu już lat
W różnych stronach świata, także i w Rzymie
O wieniec świętości prosił cały świat.
W mym sercu zostanie, jak Polskę witałeś
W skupieniu, na klęczkach, w największej pokorze.
Do bram Jasnogórskiej hetmanki zdążałeś
By dla nas wyprosić miłosierdzie Boże.
Święty Patronie Gimnazjum w Krościenku
Tak wiele możesz, więc prośby swe ślemy
Spoglądaj na nas przez nieba okienko
Przywołaj, gdy z drogi właściwej zejdziemy.
Ty patronujesz młodzieży, rodzinie
Więc my spod Pienin prośby swoje ślemy
Byś sercem objął naszą mieścinę
Pragniemy być chlubą i solą tej ziemi.
Swięty Janie Pawle, pienińscy górale
Choć może krnąbrne natury mają
To wierne Podtatrze,Gorce i Podhale
Bogu i Polsce służyć przyrzekają.
Dziś wraz z modlitwą ofiarować chcemy
Ogromny bukiet najpiękniejszych kwiatów
Góralskim sercem dziękować pragniemy
Za Twą wielką miłość darowaną światu.
Zawsze wiernie na Ciebie czekamy…
Zawsze wiernie na Ciebie czekamy,
Pierwszy Polaku w Piotrowej Stolicy,
My razem z tobą u Bogarodzicy
Łaski ojczyźnie naszej wypraszamy.
Jesteśmy skromni, pobożni górale,
Różańcową Matkę Krościeńską mamy,
Ją w chwilach trudnych o pomoc błagamy,
Na klęczkach prosząc modlitwą wytrwale.
Polska wielu dobrych synów urodziła,
A jak Bogu za ciebie podziękować mamy?
My, dzięki twojej modlitwie, przetrwamy,
Bo Polska, jak ty, Panu Bogu miła.
Janie Pawle II, Tobie przyrzekamy:
Wspierać cię zawsze modlitwą będziemy.
My Anioł Pański do bram nieba ślemy,
O zdrowie, łaski dla ciebie błagamy.
Ty dar wielki dostałeś od Boga
I serce polskie, pełne miłości,
Otwarte światu i całej ludzkości,
Posiadasz siłę zjednywania wroga.
Bardzo nam trzeba jedności i siły,
By w sercu i duszy polskość trwała,
Królowa Nieba o nas pamiętała,
A Naród wierny był Jej sercu miły.
I chociaż daleka do Rzymu droga,
To kiedyś w pielgrzymim pochodzie
Szczęśliwi, że pasterz w polskim narodzie
Swoją owczarnię zawiedzie do Boga.
