Kiedy się rodziłaś nad brzegiem Dunaju
Twój anioł wpisał złotymi zgłoskami
Że Ty będziesz Matką Narodu w tym Kraju.
Wolność okupisz cierpieniem i łzami.
Piękna niczym bóstwo, choć to jeszcze dziecię
Kraj nasz poślubiłaś z woli ojca swego.
W Duchu Świętym mocna nade wszystko w świecie
Najwierniejsza z wiernych żono Wstydliwego.
Daleko od domu, rodziny najbliższej
Gdy bladły o świcie gwiazdy na niebie
W żarliwej modlitwie Matuchnie Przeczystej
Wciąż polecałaś i Polskę i siebie.
Pomagałaś dźwigać Krzyż Pana z radością.
Oddałaś diadem, by koronę z cierni
Położyć na skronie i z wielką ufnością
Nieść na Kalwarię z pokorą i wiernie.
To Ty wprowadziłaś psalmy i pacierze
W języku polskim pieśni i kazania.
Franciszkańską radość w katolickiej wierze.
Msze adwentowe, roratnie- śpiewane.
Sercem dzięki za to, żeś dla nas górali
Założyć chciała osadę w kotlinie
U stóp andezytów i prastarych hali
W widłach Dunajca, w bajecznej krainie.
I za to, że miałam szczęście świat zobaczyć
I ze wzruszeniem chodzić Twoim śladem.
Dzięki Tobie Kingo, ja umiem przebaczyć.
Jesteś i będziesz wzorem i przykładem.
Za Twą Kingo pieczę, Matczyną cierpliwość
Od wieków na włościach szczodra Gaździno.
Dziś składam Ci w hołdzie, Ty wiesz, że prawdziwą
Pod Twe stopy miłość mą, czystą i tkliwą.